نمک معمولی سلول های ضد تومور را فعال می کند

کریستینا زیلینسکی و تیمش شواهدی پیدا کردند که نشان می‌دهد کلرید سدیم می‌تواند فعالیت سلول‌های ایمنی خاصی را در برابر سرطان افزایش دهد.

نمک می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر سرطان کمک کند. این توسط یافته های تحقیقاتی تیمی به رهبری پروفسور دکتر کریستینا زیلینسکی، که دارای کرسی ایمونولوژی عفونت در دانشگاه فردریش شیلر در ینا است، پیشنهاد می شود. این گروه یافته های خود را در Nature Immunology ارائه می کند.

کلرید سدیم که معمولاً به عنوان “نمک سفره” شناخته می شود، یک کالای ارزشمند در تاریخ بود. امروزه نمک سفره در آشپزخانه ارزان و ضروری است. بنابراین جای تعجب نیست که مدتهاست به زبان روزمره ما راه پیدا کرده است – اگرچه همه عبارات همیشه نشانه خوبی نیستند. با این حال، عبارت «مالیدن نمک به زخم» می‌تواند به زودی تغییر مثبتی پیدا کند، یعنی در درمان سرطان.

در گذشته، سرطان معمولاً یک حکم اعدام بود، اما تحقیقات در دهه‌های اخیر پیشرفت قابل‌توجهی داشته است و به طور قابل توجهی زمان بقا با کیفیت زندگی بالا را برای بسیاری از انواع سرطان افزایش داده است. اخیراً درمان با سلول T به طور خاص به یک ابزار درمانی مؤثر تبدیل شده است. در اینجا، برخی از سلول‌های سفید خون بدن، سلول‌های T، به گونه‌ای اصلاح می‌شوند که می‌توانند به طور خاص سلول‌های تومور را شناسایی کرده و با آنها مبارزه کنند. اثربخشی این روش تحت تأثیر فعالیت متابولیکی سلول های T است که معمولاً در محیط سرکوب کننده سیستم ایمنی تومور سرکوب می شود. بنابراین شناسایی عواملی که بر این سرکوب غلبه می کنند مهم است.

تیمی به سرپرستی کریستینا زیلینسکی از موسسه تحقیقات محصولات طبیعی و زیست‌شناسی عفونت لایب‌نیتس – موسسه هانس نول (Leibniz-HKI) در ینا اکنون یکی از این عوامل را کشف کرده‌اند: یون‌های سدیم – جزء کلرید سدیم – کارایی ضد تومور را افزایش می‌دهند. سلول های T محققان توانستند نشان دهند که تومورهای سرطان سینه غلظت سدیم بالاتری نسبت به بافت سالم دارند و سلول‌های T در زمانی که محیط نزدیک غلظت سدیم بالاتری دارد، به‌شدت در برابر تومورها عمل می‌کنند. این بیماران حتی زمان بقای طولانی تری دارند.

چانگ فنگ چو، نویسنده اول این مطالعه، می گوید: «ما توانستیم نشان دهیم که سدیم پاسخ ایمنی سلول های CD8+ T را افزایش می دهد. سلول های CD8+ T سلول های ایمنی هستند که می توانند سلول های تومور یا سلول های آلوده به ویروس های بدن را شناسایی و از بین ببرند. تحقیقات قبلی نشان داده است که سدیم انواع دیگر سلول‌های T را که در بیماری‌های خودایمنی و آلرژی‌ها دخیل هستند، تنظیم می‌کند. شان سان، نویسنده اول دیگر توضیح می دهد که ما می خواستیم بفهمیم که سدیم به طور خاص چه تأثیری بر فعالیت سلول های CD8+ T انسان دارد.

بنابراین محققان از فناوری‌های مختلفی برای بررسی تأثیر یون‌های سدیم بر تنظیم ژن و فرآیند متابولیک سلول‌های CD8+ استفاده کردند. ما سلول های T انسانی را از قبل با نمک درمان کردیم و سپس آنها را با تومور کشت دادیم. ما همچنین آزمایش‌هایی را روی موش با سلول‌های T انجام دادیم.» چو آزمایش کلیدی را توضیح می‌دهد.

سلول های ایمنی مناسب تر می شوند

محققان دریافتند که نمک با افزایش جذب قند و اسیدهای آمینه و در نتیجه تولید انرژی در سلول‌ها، تناسب متابولیک سلول‌های T CD8+ را بهبود می‌بخشد. در نتیجه، سلول‌های ایمنی بهتر می‌توانند سلول‌های تومور را از بین ببرند، همانطور که آزمایش‌ها روی کشت‌های سلولی و موش‌ها نشان داده است. چو می‌گوید: «تومورهای پانکراس در موش‌ها پس از تزریق سلول‌های T که از قبل با نمک درمان شده بودند، کاهش یافت

اما سدیم دقیقاً چگونه در سلول کار می کند؟ یون‌های سدیم فعالیت پمپ سدیم-پتاسیم را بر روی غشای سلولی سلول‌های T افزایش می‌دهند. این منجر به تغییر در پتانسیل غشاء می شود که به نوبه خود باعث افزایش فعال شدن گیرنده سلول T می شود. “این تقویت سیگنال باعث می شود سلول های ایمنی به طور موثرتری سلول های تومور را از بین ببرند.” همکار او چو می‌افزاید: «نمک همچنین از سلول‌های T در برابر فرسودگی سریع محافظت می‌کند. این مهم است زیرا سلول های T خسته به تدریج توانایی خود را برای مبارزه با سلول های سرطانی از دست می دهند.

تیم تحقیقاتی استفاده از کلرید سدیم را به عنوان یک تنظیم کننده مثبت برای عملکرد “قاتل” سلول های T در آینده توصیه می کند. البته این موضوع مربوط به مصرف بیشتر نمک در رژیم غذایی بیماران نیست. در عوض، می توان تصور کرد که سلول های ایمنی در خارج از بدن در معرض افزایش غلظت نمک قرار می گیرند و پس از تجویز به بیماران، در برابر سلول های تومور بسیار فعال می شوند. بنابراین، نمک خوراکی معمولی می‌تواند از سلول‌های T انتقال یافته در مبارزه با سرطان و احتمالاً در برابر بیماری‌های عفونی که نیاز به دفاع در برابر سلول‌های آلوده دارند، پشتیبانی کند. بنابراین، عبارت “نمک مالیدن به زخم کسی” لزوماً منفی باقی نمی ماند.