
طبق یک مطالعه جدید، رژیم غذایی کم کربوهیدرات و چربی بالا، که به عنوان راهی برای کاهش وزن محبوبیت پیدا کرده است، می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را تا 20 درصد افزایش دهد. تیم تحقیقاتی پشت این مطالعه میگوید یافتههای آنها نیاز به خوردن یک رژیم غذایی متعادل را برجسته میکند.
در سراسر جهان، در کشورهای توسعه یافته، علیرغم اجرای اقدامات بهداشت عمومی، شیوع دیابت نوع 2 (T2D) همچنان در حال افزایش است. ارتباط بین خوردن یک رژیم غذایی بی کیفیت و خطر ابتلا به T2D مدتی است که شناخته شده است، اما خوردن یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات و پرچرب چه تاثیری بر این خطر دارد؟ این سوالی است که محققان دانشگاه های موناش و RMIT در ملبورن به عنوان بخشی از یک مطالعه بزرگ و طولانی مدت به دنبال پاسخ به آن بودند.
پروفسور باربورا دی کورتن از دپارتمان پزشکی در موناش و دانشکده بهداشت و علوم زیست پزشکی در می گوید: «ما می دانیم که رژیم های غذایی پر کربوهیدرات که بسیار فرآوری شده، فیبر کم و غنی از قندهای تصفیه شده هستند می توانند منجر به افزایش وزن شوند. RMIT و نویسنده همکار مطالعه. علاوه بر این، کربوهیدرات های بسیار تصفیه شده می تواند منجر به افزایش ترشح انسولین و مقاومت به انسولین شود و منجر به دیابت نوع 2 شود.
اما مطالعات تا به امروز تنها بر بررسی کربوهیدرات کم برای مدیریت و/یا بهبود دیابت نوع 2 متمرکز بوده است. در عوض، این مطالعه نشان میدهد که مصرف کم کربوهیدرات ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را از طریق چاقی افزایش دهد، به طور بالقوه از طریق افزایش مصرف چربیها و غذاهای کم فیبر.
تحقیقات موجود در مورد ارتباط بین خوردن رژیم غذایی کم کربوهیدرات و بروز دیابت متناقض است و بیشتر آنها بر روی جمعیت های اروپایی و آسیایی انجام شده است. بنابراین، محققان دادههایی را از مطالعه کوهورت مشارکتی ملبورن (MCCS) برای 39185 بزرگسال 40 تا 69 ساله بهدست آوردند. شرکتکنندگان بین سالهای 1990 تا 1994 در MCCS استخدام شدند، سپس تا 17 سال پیگیری شدند.
از دادهها، محققان ارتباط بین امتیاز رژیم غذایی کم کربوهیدرات (LCD) و بروز T2D در سنین بالاتر را تجزیه و تحلیل کردند. امتیاز LCD در ابتدا به عنوان درصد انرژی که شرکتکنندگان از کربوهیدراتها، چربیها و پروتئینهایی که خوردند دریافت کردند، محاسبه شد. امتیاز LCD بالا نشان دهنده یک الگوی غذایی کم کربوهیدرات، پروتئین بالا و پرچرب است.
محققان دریافتند LCD ارتباط مثبتی با خطر دیابت دارد. به طور خاص، شرکتکنندگانی که 38 درصد انرژی خود را از کربوهیدراتها دریافت میکردند، 20 درصد بیشتر از افرادی که 55 درصد انرژی خود را از کربوهیدرات دریافت میکردند، در معرض خطر ابتلا به T2D بودند. آنها همچنین دریافتند که ارتباط بین امتیاز LCD و T2D تا حد زیادی با چاقی توضیح داده شده است، و شاخص توده بدنی (BMI) 76 درصد از ارتباط را واسطه میکند.
محققان گفتند: “در این مطالعه، ما نشان دادیم که امتیاز رژیم کم کربوهیدرات ممکن است خطر طولانی مدت T2D را افزایش دهد و این رابطه با چاقی ایجاد شده است.” این یافته ممکن است عمدتاً به دلیل محتوای چربی بالای رژیم غذایی (به ویژه چربی غیراشباع) باشد، بنابراین کاهش یک نوع رژیم تنها ممکن است تضمینی نباشد، بلکه جایگزینی یا استفاده از سایر اقلام رژیمی نیز باید در نظر گرفته شود. ”
بر اساس یافتههای خود، محققان توصیههای غذایی در مورد خوردن یک رژیم غذایی متعادل را تقویت کردند و پیشنهاد کردند که رژیم غذایی مدیترانهای ممکن است برای پیشگیری از T2D بهینه باشد.
یکی از محدودیتهای این مطالعه این است که دادههای مورد استفاده آنها 16 سال است و دادههای رژیم غذایی خود گزارش شده است. با این وجود، محققان می گویند که این داده ها هنوز ارزشمند هستند. این محدودیتها را باید در کنار نقاط قوت مطالعه مشاهده کرد: یک گروه بزرگ در یک دوره طولانی پیگیری شد، با بسیاری از عوامل مخدوشکننده احتمالی که برای آنها تعدیل شده است. مطالعات بیشتر، از جمله کارآزماییهای بالینی به بررسی اثرات رژیم کم کربوهیدرات با منابع مختلف کربوهیدرات بر T2D، مورد نیاز است.
این مطالعه در مجله Diabetes & Metabolic Syndrome: Clinical Research & Reviews منتشر شد.