علمیاخبارعلمیمقالات

سطح پایین مواد مغذی رایج مرتبط با آسیب DNA عامل بیماری است

آجیل، دانه‌ها، سبزیجات برگ‌دار تیره و شکلات تیره همگی منابع غذایی خوب منیزیم هستند.

اگر مقدار زیادی سبزیجات برگدار، شکلات تلخ، آجیل و لوبیا مصرف می کنید، احتمالاً خوب هستید. اما اگر رژیم غذایی شما کم است، ممکن است بخواهید به این مطالعه چشم باز جدید توجه کنید که مشکل کمبود مواد معدنی را با تغییرات DNA مرتبط می کند.

این مطالعه که توسط محققان دانشگاه استرالیای جنوبی (UniSA) انجام شد، نمونه‌های خون 172 بزرگسال میانسال را مورد بررسی قرار داد و دریافت که افرادی که منیزیم پایینی داشتند، سطح بالایی از اسید آمینه به نام هموسیستئین داشتند. این ژنوتوکسیک در نظر گرفته می شود، به این معنی که می تواند به DNA انسان آسیب برساند.

برعکس، این مطالعه رابطه مثبتی بین سطوح بالای منیزیم و فولات و ویتامین B12 نشان داد.

دکتر پرمال دیو، زیست‌شناس مولکولی UniSA، که یکی از نویسندگان این مقاله است، می‌گوید: «مطالعه ما ارتباط مستقیمی بین سطوح پایین منیزیم در خون (کمتر از 18 میلی‌گرم در لیتر) و افزایش آسیب DNA، حتی پس از تنظیم جنسیت و سن نشان داد. مطالعه

وی افزود: سطوح خونی منیزیم، هموسیستئین (Hcy)، فولات و ویتامین B12 اندازه گیری شد که نشان دهنده همبستگی معکوس بین منیزیم و Hcy و همبستگی مثبت بین منیزیم، فولات و ویتامین B12 بود. این نشان می دهد که سطوح بالای منیزیم در خون برای محافظت از ژن های ما در برابر سمیت ناشی از هموسیستئین ضروری است که در صورت کمبود فولات و ویتامین B12 افزایش می یابد.

به گفته محققان، ترکیب سمی منیزیم کم و سطوح بالای هموسیستئین می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های گوارشی، چندین سرطان، دیابت و بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون را افزایش دهد.

تیم تحقیقاتی معتقد است نتایج مضر منیزیم پایین به این دلیل است که می‌تواند توانایی بدن برای تولید انرژی و قدرت سلول‌ها را از بین ببرد که به نوبه خود می‌تواند منجر به پیری سریع‌تر بافت شود. منیزیم که چهارمین ماده معدنی فراوان در بدن انسان است، قبلاً با سنتز سالم DNA و RNA مرتبط بوده است. به گفته محققان، هنوز کمبود این ماده معدنی از نظر آسیب رساندن به این حامل های ژنتیکی به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته بود.

منیزیم علاوه بر اثراتی که روی DNA دارد، به عنوان یک کوفاکتور در بیش از 300 سیستم آنزیمی در بدن شناخته شده است، از جمله آنهایی که فشار خون را تنظیم می کنند، سطح گلوکز خون را کنترل می کنند و عملکرد صحیح اعصاب را تضمین می کنند. مطالعه دیگری از استرالیا در سال گذشته نیز سطوح کافی از این ماده معدنی را با حجم بزرگتر مغز مرتبط دانست.

در حالی که محققان قصد دارند در مطالعات آتی میزان مصرف بهینه منیزیم در رژیم غذایی را تعیین کنند، دئو می‌گوید مصرف روزانه پایین هر مقدار کمتر از 300 میلی‌گرم در روز است. در همین حال FDA توصیه می کند که بزرگسالان بین 31 سال 420 میلی گرم در روز دریافت کنند. این مقداری است که به راحتی می توان آن را از طریق مکمل ها یا رژیم غذایی دریافت کرد. به عنوان مثال، یک اونس دانه کدو تنبل بو داده 156 میلی گرم منیزیم، یک اونس دانه چیا حاوی 111 میلی گرم ماده معدنی و یک اونس بادام 80 میلی گرم منیزیم دارد. اسفناج، بادام هندی، بادام زمینی و شیر سویا نیز از منابع اصلی هستند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا