یک مطالعه جدید نشان داده است که قرار گرفتن در معرض نور در شب، ساعت داخلی بدن ما را به هم می زند و خطر ابتلا به بیماری های روانی را افزایش می دهد، در حالی که قرار گرفتن در معرض نور در روز این خطر را کاهش می دهد. یافته‌ها ابزاری ساده و مؤثر و غیردارویی برای بهبود سلامت روان ارائه می‌دهند.
ساعت درونی بدن ما یا ریتم شبانه روزی، چرخه های هوشیاری و خواب آلودگی را با واکنش به تغییرات نور در محیط تنظیم می کند. در حالی که نشانه‌های دیگری مانند ورزش، فعالیت اجتماعی و دما می‌توانند بر ریتم شبانه‌روزی تأثیر بگذارند، نور همچنان قوی‌ترین تأثیر است.
شناخته شده است که اختلال در ریتم شبانه روزی یکی از ویژگی های مشترک بسیاری از اختلالات روانپزشکی است. بنابراین، منطقی است که قرار گرفتن در معرض نور یک عامل خطر محیطی قابل تغییر در بیماری های روانی است. برای تحقیق، محققان دانشگاه موناش بزرگترین مطالعه جهان را در مورد تأثیر قرار گرفتن در معرض نور روز و شب بر خطر بیماری روانی رهبری کردند.
محققان 86772 شرکت‌کننده بزرگسال را از Biobank بریتانیا که از نظر قرار گرفتن در معرض نور، خواب، فعالیت بدنی و سلامت روان مورد بررسی قرار گرفتند، انتخاب کردند. آنها دریافتند که در افرادی که در شب در معرض نور زیاد قرار می گیرند، خطر افسردگی 30 درصد افزایش می یابد، در حالی که در افرادی که در معرض نور زیاد در روز قرار می گیرند، خطر افسردگی آنها 20 درصد کاهش می یابد.
الگوهای مشابهی برای رفتارهای خودآزاری، روان پریشی، اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب فراگیر و PTSD مشاهده شد. یافته‌ها هنگام محاسبه عوامل جمعیت شناختی، فعالیت بدنی، خواب، نوبت کاری، محیط زندگی و سلامت قلبی متابولیک سازگار بودند.
شان کین، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «یافته‌های ما تأثیر بالقوه اجتماعی عظیمی خواهند داشت. هنگامی که مردم درک کنند که الگوهای قرار گرفتن در معرض نور تأثیر قدرتمندی بر سلامت روان آنها دارد، می توانند اقدامات ساده ای را برای بهینه سازی سلامت خود انجام دهند. این در مورد دریافت نور روشن در روز و تاریکی در شب است.”
محققان می گویند که زندگی مدرن – به ویژه نور مصنوعی و نور دستگاه هایی مانند تلفن، رایانه و صفحه تلویزیون – ساعت های داخلی بدن ما را گیج کرده است و نحوه تکامل مغز ما برای بهترین عملکرد در نور روشن روز را به چالش می کشد.
کاین گفت: «انسان‌های امروزی این زیست‌شناسی را به چالش می‌کشند و حدود 90 درصد از روز را در داخل خانه زیر نور الکتریکی می‌گذرانند، که در طول روز بسیار کم و در شب بسیار روشن در مقایسه با چرخه‌های نور طبیعی و تاریکی است. “این برای بدن ما گیج کننده است و ما را ناخوش می کند.”
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که اجتناب از نور در شب و جستجوی نور در روز ممکن است یک راه ساده و غیردارویی موثر برای بهبود سلامت روان باشد.
این مطالعه در مجله Nature Mental Health منتشر شد.
منبع: دانشگاه موناش
