مصرف برخی امولسیفایرهای افزودنی غذایی ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد

امولسیفایرها از جمله افزودنی هایی هستند که به طور گسترده در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می گیرند و به بهبود بافت مواد غذایی و افزایش عمر مفید آن کمک می کنند. محققان Inserm، INRAE، Université Sorbonne Paris Nord، Université Paris Cité و Cnam، به عنوان بخشی از تیم تحقیقاتی اپیدمیولوژی تغذیه (CRESS-EREN)، متعهد شده اند که ارتباط احتمالی بین دریافت رژیم غذایی امولسیفایرهای افزودنی غذایی و توسعه مواد غذایی را مطالعه کنند. سرطان. آنها داده های سلامتی 92000 بزرگسال شرکت کننده در مطالعه کوهورت NutriNet-Santé فرانسوی را تجزیه و تحلیل کردند و به طور خاص مصرف آنها از این نوع افزودنی های غذایی را ارزیابی کردند. نتایج این تحقیق که در PLoS Medicine منتشر شده است، حاکی از ارتباط بین مصرف برخی امولسیفایرها و افزایش خطر ابتلا به سرطان – به ویژه سینه و پروستات است.

در اروپا و آمریکای شمالی، 30 تا 60 درصد انرژی دریافتی در رژیم غذایی در بزرگسالان از غذاهای فوق فرآوری شده تامین می شود. تعداد فزاینده ای از مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد که بین مصرف زیاد غذاهای فوق فرآوری شده با خطرات بالاتر چاقی، بیماری های قلبی متابولیک و انواع خاصی از سرطان ارتباط وجود دارد.

امولسیفایرها از جمله مواد افزودنی پرکاربرد در این غذاها هستند. آنها اغلب به غذاهای فرآوری شده و بسته بندی شده مانند کیک های صنعتی خاص، بیسکویت ها و دسرها و همچنین بستنی ها، شکلات تخته ها، نان ها، مارگارین ها و غذاهای آماده اضافه می شوند تا ظاهر، طعم و بافت آنها را بهبود بخشد و عمر مفید آنها را طولانی تر کند. اینها شامل مونو و دی گلیسرید اسیدهای چرب، کاراگینان، نشاسته اصلاح شده، لسیتین، فسفات، سلولز، صمغ و پکتین می باشد.

مانند سایر افزودنی های غذایی، ایمنی امولسیفایرها قبلاً بر اساس شواهد علمی موجود در آن زمان ارزیابی شده بود. با این حال، برخی از مطالعات اخیر نشان می دهد که امولسیفایرها ممکن است میکروبیوتای روده را مختل کنند و خطر التهاب را افزایش دهند و به طور بالقوه حساسیت به برخی از انواع سرطان را افزایش دهند. برای اولین بار در سطح بین المللی، تیمی از محققان فرانسوی در یک مطالعه بزرگ در جمعیت عمومی، روابط بین دریافت امولسیفایرها و خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان را مورد مطالعه قرار دادند.

نتایج بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های 92000 بزرگسال در فرانسه (میانگین سنی 45 سال؛ 79 درصد زن) است که در مطالعه کوهورت NutriNet-Santé بین سال‌های 2009 و 2021 شرکت کردند.

شرکت کنندگان حداقل 3 روز سوابق غذایی آنلاین از تمام غذاها و نوشیدنی های مصرف شده و نام تجاری آنها (برای محصولات صنعتی) را با امکان به روز رسانی اطلاعات دریافتی رژیم غذایی خود هر 6 ماه یکبار تکمیل کردند. این رکوردها با پایگاه های داده به منظور شناسایی وجود و سطح افزودنی های غذایی (از جمله امولسیفایرها) در محصولات مصرف شده مطابقت داده شد. سنجش‌های آزمایشگاهی نیز به منظور ارائه داده‌های کمی انجام شد.

در طول پیگیری، شرکت کنندگان شروع هر سرطانی را گزارش کردند (2604 مورد تشخیص داده شد)، که پس از بررسی سوابق پزشکی آنها توسط کمیته پزشکی تایید شد. چندین عامل خطر شناخته شده برای سرطان، از جمله سن، جنس، وزن (BMI)، سطح تحصیلات، سابقه خانوادگی، سیگار کشیدن، الکل و سطح فعالیت بدنی، و همچنین کیفیت کلی تغذیه رژیم غذایی (مانند قند، نمک، دریافت انرژی) و وضعیت یائسگی در نظر گرفته شد.

پس از یک پیگیری متوسط 7 ساله، محققان دریافتند که مصرف بیشتر اسیدهای چرب مونو و دی گلیسیرید (E471) با افزایش خطر ابتلا به سرطان به طور کلی مرتبط است (15٪ خطر بالاتر در بین افرادی که بیشترین مصرف را دارند – سومین سومین ماده -). در مقایسه با کسانی که کمترین مصرف را دارند – اولین سومین، سرطان سینه (24٪ خطر بیشتر) و سرطان پروستات (46٪ خطر بیشتر). از سوی دیگر، زنانی که کاراگینان دریافتی بالاتری داشتند (E407 و E407a) در مقایسه با گروهی که مصرف کمتری داشتند، 32 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه بودند.

با توجه به اینکه این اولین مطالعه مشاهده ای در این زمینه است، به تنهایی نمی تواند علیت را ایجاد کند و نویسندگان آن را دارای محدودیت های خاصی می دانند. برای مثال، نسبت بالای زنان، متوسط سطح تحصیلات بالاتر و رفتارهای آگاهانه‌تر سلامتی در میان شرکت‌کنندگان در مطالعه NutriNet-Santé در مقایسه با جمعیت عمومی فرانسه، که ممکن است تعمیم نتایج را محدود کند.

همان‌طور که گفته شد، نمونه مطالعه بزرگ بود و نویسندگان توانستند طیف گسترده‌ای از عوامل بالقوه مخدوش‌کننده را در نظر بگیرند، در حالی که از داده‌های دقیق و منحصربه‌فرد در مورد قرار گرفتن در معرض افزودنی‌های غذایی، تا برند محصولات مصرف‌شده استفاده کردند. علاوه بر این، نتایج پس از آنالیزهای حساسیت متعدد بدون تغییر باقی ماندند و در نتیجه استحکام آنها را تقویت کردند.

ماتیلد توویر، پژوهشگر توضیح می‌دهد: «در حالی که این یافته‌ها نیاز به تکرار در سایر مطالعات در سراسر جهان دارند، اما دانش کلیدی جدیدی را به بحث در مورد ارزیابی مجدد مقررات پیرامون استفاده از افزودنی‌ها در صنایع غذایی می‌آورند تا بهتر از مصرف‌کنندگان محافظت شود.» مدیر اینسرم، و برنارد سرور، استاد جوان در INRAE، نویسندگان اصلی این مطالعه.