فعالیت بدنی در عصر با مزایای سلامتی بیشتر برای افراد چاق مرتبط است
به گفته محققانی که مسیر 30000 نفر را در طول هشت سال دنبال کردند، انجام اکثر فعالیت‌های بدنی روزانه در عصر با بیشترین فواید سلامتی برای افراد مبتلا به چاقی مرتبط است.
به گفته محققان دانشگاه سیدنی استرالیا که مسیر 30000 نفر را طی تقریباً 8 سال دنبال کردند، انجام اکثر فعالیت‌های بدنی روزانه در عصر با بیشترین فواید سلامتی برای افراد مبتلا به چاقی مرتبط است.
محققان با استفاده از داده‌های دستگاه‌های پوشیدنی برای طبقه‌بندی فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان در صبح، بعدازظهر یا عصر، دریافتند افرادی که اکثر فعالیت‌های بدنی هوازی متوسط تا شدید خود را انجام می‌دهند – نوعی که ضربان قلب ما را بالا میبرد و ما را از نفس خارج می‌کند – بین ساعت 6 بعد از ظهر و نیمه شب کمترین خطر مرگ زودرس و مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی را داشت.
فرکانس انجام فعالیت بدنی متوسط تا شدید (MVPA) در عصر، که در دوره‌های کوتاه تا سه دقیقه یا بیش از سه دقیقه اندازه‌گیری می‌شود، نیز به نظر می‌رسد مهم‌تر از میزان کل فعالیت بدنی روزانه آنها باشد.
این مطالعه که توسط محققان مرکز چارلز پرکینز دانشگاه انجام شد، امروز در مجله Diabetes Care منتشر شده است.
دکتر آنجلو ساباگ، مدرس، گفت: «به دلیل تعدادی از عوامل پیچیده اجتماعی، از هر سه استرالیایی حدود دو نفر دارای اضافه وزن یا چاقی هستند که آنها را در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی عمده مانند حملات قلبی و سکته مغزی و مرگ زودرس قرار می‌دهد.» در فیزیولوژی ورزشی در دانشگاه سیدنی.
“ورزش به هیچ وجه تنها راه حل بحران چاقی نیست، اما این تحقیق نشان می دهد که افرادی که می توانند فعالیت خود را در ساعات خاصی از روز برنامه ریزی کنند، ممکن است برخی از این خطرات سلامتی را به بهترین نحو جبران کنند.”
کارآزمایی‌های بالینی کوچک‌تر نتایج مشابهی را نشان داده‌اند، با این حال مقیاس بزرگ داده‌های شرکت‌کننده در این مطالعه، استفاده از معیارهای عینی فعالیت بدنی و نتایج سخت، مانند مرگ زودرس، این یافته‌ها را قابل توجه می‌کند.
دکتر متیو احمدی، نویسنده اول مشترک، همچنین تاکید کرد که این مطالعه فقط ورزش ساختاریافته را ردیابی نکرده است. محققان بیشتر بر روی ردیابی MVPA هوازی مداوم در حملات 3 دقیقه یا بیشتر تمرکز کردند، زیرا تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که ارتباط قوی بین این نوع فعالیت، کنترل گلوکز و کاهش خطر بیماری قلبی عروقی در مقایسه با دوره‌های کوتاه‌تر (غیر هوازی) وجود دارد.
دکتر احمدی گفت: «ما در نوع فعالیتی که دنبال می‌کردیم تبعیض قائل نشدیم، می‌تواند هر چیزی از راه رفتن با قدرت گرفته تا بالا رفتن از پله‌ها باشد، اما می‌تواند شامل ورزش‌های ساختاریافته مانند دویدن، کار شغلی یا حتی تمیز کردن شدید خانه باشد». پژوهشگر فوق دکتری بنیاد ملی قلب در مرکز چارلز پرکینز، دانشگاه سیدنی.
در حین مشاهده، یافته های این مطالعه از فرضیه اصلی نویسنده حمایت می کند، که این ایده – بر اساس تحقیقات قبلی – این است که افرادی که مبتلا به دیابت یا چاقی هستند، که قبلاً در اواخر عصر دچار عدم تحمل گلوکز هستند، ممکن است بتوانند بخشی از آن را جبران کنند. عدم تحمل و عوارض ناشی از آن، با انجام فعالیت بدنی در عصر.
مطالعه چگونه انجام شد؟
محققان از داده‌های UK Biobank استفاده کردند و 29836 بزرگسال بالای 40 سال مبتلا به چاقی را شامل شدند که از میان آنها 2995 شرکت‌کننده نیز به دیابت نوع 2 مبتلا بودند.
شرکت‌کنندگان بر اساس زمانی که اکثر MVPA هوازی خود را انجام دادند که توسط شتاب‌سنج مچ دستی که به‌مدت 24 ساعت در روز و طی 7 روز در شروع مطالعه به‌طور مداوم استفاده می‌شد، به دو گروه MVPA صبح، بعدازظهر و عصر طبقه‌بندی شدند.
سپس این تیم داده‌های بهداشتی (از خدمات بهداشت ملی و سوابق ملی اسکاتلند) را برای دنبال کردن مسیر سلامت شرکت‌کنندگان به مدت 7.9 سال به هم مرتبط کردند. در این مدت آنها ۱۴۲۵ مرگ، ۳۹۸۰ رویداد قلبی عروقی و ۲۱۶۲ رویداد اختلال عملکرد میکروواسکولار را ثبت کردند.
برای محدود کردن سوگیری، محققان تفاوت هایی مانند سن، جنس، سیگار کشیدن، مصرف الکل، مصرف میوه و سبزیجات، زمان بی تحرکی، کل MVPA، تحصیلات، مصرف دارو و مدت زمان خواب را در نظر گرفتند. آنها همچنین شرکت‌کنندگانی را که از قبل بیماری قلبی عروقی و سرطان داشتند، حذف کردند.
محققان می گویند که طول مدت پیگیری مطالعه و تجزیه و تحلیل حساسیت اضافی، قدرت یافته های آنها را تقویت می کند، اما به دلیل طراحی مشاهداتی، آنها نمی توانند به طور کامل علت معکوس بالقوه را رد کنند. این احتمال وجود دارد که برخی از شرکت‌کنندگان به دلیل بیماری زمینه‌ای یا تشخیص داده نشده سطح MVPA هوازی پایین‌تری داشته باشند.
چرا این مطالعه مهم است؟
پروفسور امانوئل استاماتاکیس، مدیر مرکز تحقیقاتی پوشیدنی مکنزی در مرکز چارلز پرکینز و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: پیچیدگی مطالعات در زمینه پوشیدنی ها بینش عظیمی را در مورد الگوهای فعالیتی که برای سلامتی مفید هستند، ارائه می دهد.
این یک زمان واقعاً هیجان انگیز برای محققان در این زمینه و پزشکان به طور یکسان است، زیرا داده های ضبط شده توسط دستگاه های پوشیدنی به ما این امکان را می دهد که الگوهای فعالیت بدنی را با وضوح بسیار بالا بررسی کنیم و به طور دقیق یافته ها را به توصیه هایی تبدیل کنیم که می تواند نقش مهمی در مراقبت های بهداشتی داشته باشد. پروفسور استاماتاکیس گفت.
“در حالی که ما نیاز به انجام تحقیقات بیشتری برای ایجاد پیوندهای علّی داریم، این مطالعه نشان می دهد که زمان فعالیت بدنی می تواند بخش مهمی از توصیه ها برای مدیریت چاقی و دیابت نوع 2 در آینده و مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه به طور کلی باشد.”
بیانیه: این تحقیق با استفاده از منبع UK Biobank تحت برنامه 25813 انجام شد. این مطالعه توسط محقق شورای تحقیقات پزشکی و بهداشت ملی استرالیا و کمک هزینه تحصیلی پسا دکتری بنیاد ملی بهداشت استرالیا تامین شد. نویسندگان هیچ تضاد منافع احتمالی برای گزارش ندارند.
