نانوپلاستیک‌ها نسبت به میکروپلاستیک‌ها سلامت انسان را تهدید می‌کنند، زیرا به اندازه کافی کوچک هستند تا به سلول‌های انسان نفوذ کنند، وارد جریان خون شوند و بر اندام‌ها تأثیر بگذارند.
یافته ها نشان می دهد که آب بطری می تواند تا 100 برابر بیشتر ذرات پلاستیکی داشته باشد
طبق یک مطالعه جدید، یک بطری معمولی یک لیتری (33 اونس) آب به طور میانگین حاوی 240000 قطعه پلاستیکی است. محققان به این نتیجه رسیدند که بسیاری از این قطعات از نظر تاریخی کشف نشده اند و نشان می دهد که نگرانی های بهداشتی مرتبط با آلودگی پلاستیکی ممکن است به طور چشمگیری دست کم گرفته شود.
این مطالعه که روز دوشنبه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد، اولین مطالعه‌ای است که آب بطری‌شده را از نظر وجود “نانو پلاستیک” – ذرات پلاستیکی با طول کمتر از 1 میکرومتر یا یک هفتادم عرض یک میکرومتر ارزیابی می‌کند. موی انسان. یافته‌ها نشان می‌دهد که آب بطری‌شده می‌تواند 100 برابر بیشتر از تخمین‌های قبلی حاوی ذرات پلاستیکی باشد، زیرا مطالعات قبلی فقط میکروپلاستیک‌ها یا قطعاتی بین 1 تا 5000 میکرومتر را در نظر می‌گرفتند.
نانوپلاستیک‌ها نسبت به میکروپلاستیک‌ها سلامت انسان را تهدید می‌کنند، زیرا به اندازه کافی کوچک هستند تا به سلول‌های انسان نفوذ کنند، وارد جریان خون شوند و بر اندام‌ها تأثیر بگذارند. نانوپلاستیک ها همچنین می توانند از طریق جفت به بدن نوزادان متولد نشده منتقل شوند. دانشمندان مدت‌ها به وجود آنها در آب بطری مشکوک بودند، اما فاقد فناوری شناسایی تک تک نانوذرات بودند.
برای غلبه بر این چالش، نویسندگان همکار این مطالعه یک تکنیک میکروسکوپی جدید اختراع کردند، یک الگوریتم مبتنی بر داده را برنامه ریزی کردند و از هر دو برای تجزیه و تحلیل تقریباً 25 بطری یک لیتری آب خریداری شده از سه برند محبوب در ایالات متحده استفاده کردند. (محققان از مشخص کردن برندها خودداری کردند.) آنها 110000 تا 370000 ذره پلاستیکی ریز در هر لیتر پیدا کردند که 90 درصد آنها نانوپلاستیک بودند.
Naixin Qian، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه کلمبیا در دانشگاه کلمبیا، می گوید: «این مطالعه ابزار قدرتمندی برای پرداختن به چالش های موجود در تجزیه و تحلیل نانوپلاستیک ها فراهم می کند، که این نوید را برای پر کردن شکاف دانش فعلی در مورد آلودگی پلاستیک در سطح نانو دارد. علم شیمی.
قبلاً این یک منطقه تاریک بود، ناشناخته. بیژان یان، یکی از نویسندگان این مطالعه و شیمیدان محیط زیست در دانشگاه کلمبیا، می‌افزاید: «مطالعات سمیت فقط حدس می‌زنند که چه چیزی در آن وجود دارد». این پنجره‌ای را باز می‌کند که می‌توانیم به دنیایی نگاه کنیم که قبلاً در معرض دید ما نبوده است.»
محققان هفت نوع پلاستیک رایج، از جمله پلی اتیلن ترفتالات (PET) که بسیاری از بطری های آب از آن ساخته شده اند و پلی آمید که اغلب در فیلترها برای تصفیه آب قبل از بطری شدن استفاده می شود را مورد هدف قرار دادند. اما آنها همچنین نانوذرات ناشناس زیادی را در آب کشف کردند. اگر هر یک از آن ها نیز نانوپلاستیک باشد، شیوع پلاستیک در آب بطری می تواند حتی بیشتر باشد.
در جهان سالانه بیش از 450 میلیون تن پلاستیک تولید می شود که بیشتر آن در نهایت به محل های دفن زباله ختم می شود. اکثریت قریب به اتفاق پلاستیک به طور طبیعی تجزیه نمی شود، اما در طول زمان به قطعات کوچکتر تجزیه می شود. قطعات پلاستیکی ریز نیز به طور معمول از محصولات حاوی پلاستیک در حین استفاده، از جمله بسیاری از پارچه های مصنوعی، ریخته می شوند.
در حالی که آلودگی پلاستیکی در همه جای زمین وجود دارد، آب بطری شده به دلیل پتانسیل آن برای معرفی ذرات پلاستیکی به بدن انسان، مورد توجه دانشمندان است. مطالعه ای که در سال 2022 منتشر شد نشان داد که غلظت میکروپلاستیک ها در آب بطری بیشتر از آب لوله کشی است. گزارشی از سال 2021 هشدار داد که باز و بسته کردن درب یک بطری پلاستیکی آب می‌تواند قطعات ریز پلاستیکی را در مایع آزاد کند.
نویسندگان جدیدترین مطالعه می گویند تحقیقات آنها به آب بطری ختم نمی شود. آنها همچنین قصد دارند نانوپلاستیک ها را در نمونه های آب لوله کشی و برف جمع آوری شده از غرب قطب جنوب بررسی کنند. وی مین، یکی دیگر از نویسندگان و یک بیوفیزیکدان در دانشگاه کلمبیا گفت: دنیای عظیمی از نانوپلاستیک ها وجود دارد که باید مورد مطالعه قرار گیرد. هر چه چیزهای کوچکتر باشند، راحت‌تر می‌توانند به درون ما نفوذ کنند.»
